ಹಾಸ್ಟೆಲಿಗೆ ಬಂದು ಒಂದು ತಿಂಗಳಾಗುತ್ತ ಬಂದಿತ್ತು. ತಿಂಗಳ ಟೆಸ್ಟು ಮುಗಿದು ನಾನು ಮತ್ತು ಸುಗುಣ ಒಳ್ಳೆ ಮಾರ್ಕ್ಸು ತಗೊಂಡಿದ್ದೆವು. ಒಂದು ವಾರ ರಜ ಇತ್ತು. ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಬರ್ತಿಯಾ ಅಂತ ಸುಗುಣ ಕರೆದಳು. ಪಲ್ಲವಿ ಕಬ್ಬಡಿ ಮ್ಯಾಚಿಗೆ ಬೇರೆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು. ಒಬ್ಬಳೇ ಇದ್ದು ಏನು ಮಾಡುವುದು ಅಂತ ಸುಗುಣ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರಟೆ.
ಬಸ್ಸು ಸಂಜೆಗೆ ಇತ್ತು. ಇರುವ ನಾಲ್ಕಾರು ಜೊತೆ ಬಟ್ಟೆ ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಊಟ ಮಾಡಿ, ಹಾಗೇ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿದ್ದೆವು.
ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂದ ಕೇಳಬೇಕು ಅಂತ ಇದ್ದದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿದೆ. ’ನಾನು ಹಾಸ್ಟೆಲ್*ಗೆ ಬಂದ ಹೊಸದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ನೀನು ಮತ್ತೆ ಪಲ್ಲವಿ...’ ಅಂತ ಶುರುಮಾಡಿದೆ. ’ಓಹೋ, ನಾವು ಹಟ್ಟಾಡಿದ್ದು ನೋಡಿದೆಯಾ! ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ನೀನು ನೋಡತಾ ಇದ್ದೀಯ ಅಂತ!’ ಅಂದು ನಕ್ಕಳು ಸುಗುಣ.
’ಅಲ್ಲಾ, ನಿನಗೆ ಹುಡುಗಿಯರ ಜೊತೆ ಮಜ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಾ?’ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ.
’ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ, ಹುಡುಗರು ಸಿಕ್ಕರೂ ಆಗುತ್ತೆ. ಆದರೆ ಹುಡುಗರ ಜೊತೆ ಮಜ ಮಾಡೋಕೆ ಭಯ’ ಅಂದಳು.
’ಹುಡುಗರ ಜೊತೆನೂ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೀಯಾ?’ ಅಂದೆ.
’ಇಲ್ಲ ಕಣೇ. ಆಸೆ ಇದೆ. ನಮ್ಮಪ್ಪ ಯಾವಾಗ ಮದುವೆ ಮಾಡುತಾರೋ ಕಾಯ್ತಾ ಇದೀನಿ’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು ’ನಾನು ಪಲ್ಲವಿ ದೆಂಗಾಡೋದು ನೋಡತಾ ಇದ್ದೆಯಲ್ಲಾ ನಿನಗೆ ನಮ್ಮ ಜೊತೆ ಸೇರಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲವಾ?’ ಅಂದಳು.
’ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಹೊಸಬರು ಅಂತ ಸಂಕೋಚ ಆಯಿತು. ನೋಡತಾ ಮಜ ತಗೊಂಡೆ. ನನಗೆ ಅತ್ತಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಳು ಹೆಂಗಸರು ಹೆಂಗಸರೇ ಮಜ ಮಾಡೋದು. ನನಗೇನೋ ಚಂದವಾಗಿರೋ ಹುಡುಗೀರನ್ನ ನೋಡಿದರೆ ಅವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿಸಿಕೋಬೇಕು, ಅವರಿಗೆ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ’ ಅಂದೆ.
’ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಕಣೇ ಸವಿ, ನೀನೂ ನಮ್ಮ ಟ್ರಾಕ್*ನಲ್ಲೇ ಇದ್ದೀಯ. ಊರಿಗೆ ಹೋಗ್ತೀವಲ್ಲ, ನನ್ನ ತಂಗಿನ ನೋಡು’ ಅಂದಳು.
’ಅಂದರೆ?’ ನನಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗಲಿಲ್ಲ.
’ನಮ್ಮಪ್ಪಂಗೆ ನಾವು ಇಬ್ಬರೇ ಮಕ್ಕಳು. ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ. ಸತ್ತು ಎರಡು ವರ್ಷ ಆಯಿತು. ನಾನು ನನ್ನ ತಂಗಿ ಇಬ್ಬರೇ ಇರೋದು. ನಮ್ಮಪ್ಪಂಗೆ ಹೆಂಗಸರ ಚಟ ಜಾಸ್ತಿ. ನನಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಬಂದಮೇಲೆ ಕೂಡ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಮನೇಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಯಾರು ಯಾರನ್ನೋ ಕರಕೊಂಡು ಬಂದು ಚಟ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋರು. ನನಗೂ ನನ್ನ ತಂಗಿಗೂ ಅಪ್ಪನ ಬುದ್ಧಿಯೇ ಬಂದಿದೆ ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತೆ. ನನಗಿಂತ ನನ್ನ ತಂಗಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಚಟ ಜಾಸ್ತಿ’ ಅಂದಳು.
’ಏನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದಾಳೆ ನಿನ್ನ ತಂಗಿ?’ ಅಂದೆ.
’ಅಯ್ಯೋ ಸವಿ, ಅವಳು ಈಗ ಪಿಯುಸಿ ಮುಗಿಸಿದಾಳೆ. ಅಕ್ಟೋಬರ್*ನಲ್ಲಿ. ಈಗ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ. ಮನೇಲ್ಲಿದಾಳೆ. ಕಂಪ್ಯೂಟರು ಕಲೀತಿದಾಳೆ. ಅಪ್ಪ ಕಂಪ್ಯೂಟರು ತೆಕ್ಕೊಟ್ಟಿದಾರೆ. ಹೋದ ಸಾರಿ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ಅವಳು ಎಂತೆಂಥಾ ಪೋಲಿ ಚಿತ್ರ ತೋರಿಸಿದಳು ಅಂತೀಯಾ!’
’ಪೋಲಿ ಚಿತ್ರಾ? ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ತು?’ ನಾನು ಕೇಳಿದೆ.
’ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಹೋಗ್ತಾಳಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ಮೇಡಂನ ಸರಿಮಾಡಿಕೊಂಡಿದಾಳೆ. ಬ್ಲೂಫಿಲಮ್ಮು, ಚಿತ್ರ ಒಂದಷ್ಟು ನೆಟ್*ನಿಂದ ಕಾಪಿಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಳು’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣಾ.
’ಪರವಾಗಿಲ್ಲವೇ! ಜೋರಾಗಿದಾಳೆ ನಿನ್ನ ತಂಗಿ! ಏನು ಅವಳ ಹೆಸರು?’ ಕೇಳಿದೆ.
’ರಾಗಿಣಿ ಅಂತ. ಕರೆಯೋದು ರಾಣಿ ಅಂತ. ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಕೊನೆ ಪಕ್ಷ ಒಂದು ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ ಇಬ್ಬರೂ ಪೋಲಿ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು, ಎರಡು ಮೂರು ರೌಂಡ್ ದೆಂಗಾಡಿಕೊಂಡೇ ಮಲಗೋದು’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣ.
ಹಾಗೇ ಅದೂ ಇದೂ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು, ಸಣ್ಣ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಿ, ಐದು ಗಂಟೆಯ ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿದೆವು. ಅವರ ಊರಿಗೆ ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆ ಪ್ರಯಾಣ. ಒಂಬತ್ತು ಗಂಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಊರು ತಲುಪಿ ಸುಗುಣ ಮನೆಗೆ ಹೋದೆವು. ಸುಗುಣಳನ್ನು ನೋಡಿ ರಾಣಿಗೆ ತುಂಬ ಖುಶಿಯಾಗಿದ್ದು ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ಅಕ್ಕ ತಂಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಆಮೇಲೆ ’ರಾಣೀ, ಇವಳು ಸವಿತಾ ಅಂತ, ನನ್ನ ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್, ನನ್ನ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಮೇಟ್, ಒಂದೇ ರೂಮಲ್ಲಿದೀವಿ; ಸವಿ, ಇವಳು ರಾಗಿಣಿ, ಕರೆಯೋದು ರಾಣಿ, ನನ್ನ ತಂಗಿ. ಪಿಯು ಮುಗಿಸಿ ಈಗ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಮಾಡತಿದಾಳೆ’ ಅಂತ ನನಗೂ ರಾಣಿಗೂ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸಿದಳು.
ಊಟ ಮಾಡಿದೆವು. ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಾ ’ಅಪ್ಪ ಯಾವಾಗ ಬರ್ತಾರಂತೆ?’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣ. ’ಇನ್ನೂ ನಿನ್ನೆ ಹೋದರು. ನಾಳಿದ್ದು ಬರತಾರೆ. ಈ ಸಾರಿ ಮಲೆಯಾಳೀ ನರ್ಸ್*ನ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದಾರೆ’ ಅಂದು ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆದಳು ರಾಣಿ.
’ನೋಡೇ, ನಮ್ಮಪ್ಪನ್ನ. ಐವತ್ತು ದಾಟಿದ್ದರು ಈಗಲೂ ಕಂಪನಿ ಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳ ಮದುವೆ ಮಾಡೋ ಯೋಚನೆ ಇಲ್ಲ’ ಅಂತ ಸುಗುಣ ಬೇಜಾರು ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು.
’ಬಂದೋರ ಎದುರಿಗೆಲ್ಲ ಏನಕ್ಕಾ ಇದೂ’ ಅಂತ ರಾಣಿ ರಾಗ ತೆಗೆದಳು.
’ಇರಲಿ ಬಿಡೆ. ಇವಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು. ಇವಳಿಗೂ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ. ಅಣ್ಣ ಅತ್ತಿಗೆ ಇವಳನ್ನ ಹಾಸ್ಟೆಲಿಗೆ ಸೇರಿಸಿ ಬಾಂಬೆಗೆ ಹೊರಟು ಹೋಗಿದಾರೆ’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣ. ಎಲ್ಲಾ ಅನ್ನುವಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ದನಿ ಬದಲಾಗಿ ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿದ ಹಾಗಿತ್ತು.
’ಸಾರಿ. ಇದು ನಿಮ್ಮ ಮನೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಿ. ನಾವೆಲ್ಲ ನಿಮ್ಮವರೇ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಿ ಸವಿತಾ ಅವರೇ’ ಅಂದಳು ರಾಣಿ.
’ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್, ಅವರೆ ಗಿವರೆ ಏನೂ ಬೇಡ. ಸವಿತಾ, ಬಾ, ಹೋಗು ಅನ್ನು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ’ ಅಂದೆ ನಗುತ್ತಾ.
’ಓಕೆ ಡಿಯರ್ ಸವಿತಾ!’ ಅಂತ ರಾಗ ಎಳೆದು ನಕ್ಕಳು ರಾಣಿ.
’ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗೆ ಇಬ್ಬರು ಹುಡುಗರು ಬಂದಿದಾರೆ ಕಣೇ ಹೊಸದಾಗಿ’ ಅಂದಳು ರಾಣಿ.
’ಯಾರು?’ ಸುಗುಣ ಕೇಳಿದಳು.
’ಒಬ್ಬ ಗುರು, ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವಿಶ್ವನಾಥ. ಗುರು ಓದತಾ ಇದಾನೆ, ಸಿವಿಲ್ ಡಿಪ್ಲೊಮಾ ಅಂತೆ. ವಿಶ್ವ ಅವನ ಕ್ಲಾಸ್*ಮೇಟ್. ತುಂಬ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದಾರೆ ಕಣೇ. ತುಂಬ ಒಳ್ಳೇವರು’ ಅಂದಳು ರಾಣಿ.
’ಓಹೋ, ಭಾಳ ಹೊಗಳ್ತಾ ಇದೀಯಲ್ಲಾ, ಏನು ಅವರನ್ನ ಆಗಲೇ ಬೋಲ್ಡ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆಯಾ?’
’ಅಯ್ಯೋ ಇಲ್ಲ ಕಣೆ. ಅವರು ಬೋಲ್ಡ್ ಆಗಲ್ಲ, ಏನಿದ್ದರೂ ಹಿಟ್*ವಿಕೆಟ್’ ಅಂದಳು.
’ಏನು ಹಾಗಂದರೆ?’ ಕೇಳಿದೆ ನಾನು. ಸುಗುಣ ಕೂಡ ಅರ್ಥ ಆಗಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ ನೋಡಿದಳು.
’ಚಾನ್ಸ್ ಇದ್ದರೆ ಗೊತ್ತಾಗತ್ತೆ ಬಿಡಿ’ ಅಂದಳು, ಏನೋ ಗುಟ್ಟು ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ.
ಊಟ ಮುಗಿಸಿದೆವು. ಸುಗುಣ ಪಾತ್ರೆ ಎತ್ತಿಟ್ಟು ಅಡುಗೆ ಮನೆ ಒರೆಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ರಾಣಿ ಅಪ್ಪನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಮಂಚ ಇದೆ, ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಅಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ, ನಾನು ಕೆಳಗೆ ಹಾಸಿಕೊಳ್ತೇನೆ’ ಅಂದಳು.
’ಇರಲಿ ಬಿಡು ರಾಗಿಣಿ, ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನೆಲದ ಮೇಲೇ ಮಲಗೋಣ’ ಅಂದೆ.
’ಹಾಗಾದರೆ ನನ್ನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಹಾಸಲಾ?’ ರಾಗಿಣಿ ಕೇಳಿದಳು.
ಇಬ್ಬರೂ ಹೋಗಿ ರಾಗಿಣಿಯ ರೂಮಿನಲ್ಲೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಮೂರು ಹಾಸಿಗೆ ಹಾಸಿದೆವು.
ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಾಯಿಸಿಬಿಡ್ತೇನೆ, ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಅನ್ನುತ್ತಾ ರಾಗಿಣಿ ನನಗೆ ಬೆನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿ ಜುಬ್ಬಾ ತೆಗೆದಳು. ಅಪ್ಪನ ಶರಟು ತೊಟ್ಟು ಸಲ್ವಾರ್ ತೆಗೆದಳು. ಅವಳ ತೊಡೆಯ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಷರ್ಟು.
’ನಾನು ಒಬ್ಬಳೇ ಇದ್ದರೆ ಬರೀ ಕಾಚ, ಬ್ರಾ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಮಲಗ್ತೇನೆ. ನೀವೆಲ್ಲ ಇದೀರಿ ಅಂತ ಈ ವೇಷ’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಕಿಸಕ್ಕನೆ ನಕ್ಕಳು.
’ಒಳ್ಳೇ ಶೇಪ್ ಇದೇ ಕಣೆ ರಾಣಿ’ ಅಂತ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ. ನಿಜವಾಗಲೂ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಳು. ಹಣೆಯ ಒಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದೊಂದು ಮೊಡವೆ ಇತ್ತು. ಜೇನುತುಪ್ಪದ ಬಣ್ಣ ಇದ್ದಳು. ಕಣ್ಣು ಅಗಲವಾಗಿ ಆಸೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ವದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದವು.
’ಅಯ್ಯೋ ಬಿಡೇ, ಸವಿತಾ. ಏನು ಶೇಪೋ ಏನೋ. ನಿನ್ನ ಸೈಜು ನೋಡಿದರೆ ನನ್ನದು ಏನೂ ಅಲ್ಲ’ ಅಂದಳು. ಅವಳ ಕಣ್ಣು ನನ್ನ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲಿತ್ತು.
’ಇನ್ನೊಂದೆರಡು ವರ್ಷ ತಡಿ, ನಿನ್ನದೂ ಒಳ್ಳೇ ಸೈಜು ಆಗುತ್ತೆ, ಯಾಕೆ ಬೇಜಾರು’ ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿದೆ.
ಸುಗುಣ ಬಂದಳು. ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿದೆವು. ಒಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ರಾಣಿ, ಅವಳ ಪಕ್ಕ ನಾನು, ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಸುಗುಣಾ ಹೀಗೆ.
ರಾಣಿ ನಿದ್ರೆ ಹೋದಳು. ಸುಗುಣಾ ನನ್ನ ಭುಜ ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡಳು. ’ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್’ ಅಂದಳು. ಯಾಕೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ.
’ಯಾಕೇ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳತೀಯ?’ ಅಂದೆ.
’ಏನಿಲ್ಲ, ನೀನು ಕಿಟಕಿ ಸೀಟು ಬೇಕು ಅಂತ ಹಟ ಮಾಡಿ, ನನ್ನ ತುದಿಗೆ ಕೂರಿಸಿದೆಯಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ’ ಅಂತ ಪಿಸುಪಿಸು ಹೇಳಿದಳು.
’ಏನಾಯಿತು ಅದಕ್ಕೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳೋ ಅಂಥದು!’ ನಾನೂ ಕೇಳಿದೆ.
ಅವಳು ನನ್ನ ಇನ್ನೂ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಳಕೊಂಡು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹೇಳಿದಳು. ’ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಮುಂಚೆ, ಎಂಟೂ ಕಾಲು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬಸ್ಸು ನಿಂತಿತ್ತಲ್ಲ, ಆಗ ನಾಲ್ಕು ಜನ ಹುಡುಗರು ಹತ್ತಿದರು ನೋಡು. ಸೀಟು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬ ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ನಿಂತುಕೊಂಡಿದ್ದ. ತೊಡೆ ತಗಲುತಾ ಇತ್ತು. ಬೇಕು ಅಂತಲೇ ನನ್ನ ಭುಜಕ್ಕೆ ಅವನ ಸಾಮಾನು ತಗುಲುವ ಹಾಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ. ಡ್ರೈವರ್ ದೀಪ ಆರಿಸಿದನಲ್ಲ ಆಗ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವನ ಸಾಮಾನು ನನ್ನ ಭುಜಕ್ಕೆ ಉಜ್ಜುತಾ ಇದ್ದ.’
’ಹಾಗಾದರೆ ಸಕತ್ ಮಜ ತಗೊಂಡ ಅನ್ನು. ನೀನು ನಿದ್ರೆ ಮಾಡತಾ ಇದೀಯ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ’ ಅಂದೆ.
’ಇಲ್ಲ ಸವೀ. ಕೇಳೇ. ನಾನು ನಿದ್ದೆ ಬಂದವಳ ಹಾಗೆ ಕೈ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕೂತೆ. ಮೆಲ್ಲಗೆ ನನ್ನ ಎಡಗೈಯನ್ನ ಅವನ ಜಿಪ್*ಗೆ ತಗುಲಿಸಿದೆ.’
’ಆಮೇಲೆ?’
’ಅವನು ಇನ್ನೂ ಒಂಚೂರು ಒತ್ತಿಕೊಂಡ. ಸಾಮಾನು ನಿಗುರಿತ್ತು. ಜಿಪ್*ನ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸಿದೆ. ಅವನು ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಒತ್ತಿಕೊಂಡ. ಮೆಲ್ಲಗೆ ಜಿಪ್ ತೆಗೆದೆ.’
’ದೊಡ್ಡದಾಗಿತ್ತಾ?’ ನಾನು ತೀರ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕೇಳಿದೆ.
’ಜಿಪ್ ತೆಗೆದು ಕಾಚದ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸಿ ನೋಡಿದೆ. ಏನಿಲ್ಲಾ ಅಂದರೂ ಎಂಟು ಇಂಚು ಇರಬಹುದು ಕಣೆ’ ಅಂದಳು.
’ದಪ್ಪ ಇತ್ತಾ?’
’ಕಾಚದೊಳಗೆ ಕೈ ತೂರಿಸಿದೆ. ನಾಲ್ಕು ಬೆರಳಲ್ಲಿ ಹಿಡಿಯೋಕೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ.’
’ಆಮೇಲೆ?’
’ಆಮೇಲೆ, ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕೈ ಇನ್ನೂ ತೂರಿಸಿ, ಕಾಚದ ಒಳಕ್ಕೆ ಹಾಕಿ, ಅವನ ಬೀಜ ಹಿಡಿದು ಆಡಿಸಿದೆ.’
ನಾನು ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಇನ್ನೂ ಒತ್ತಿಕೊಂಡೆ.
’ಅವನ ತುಣ್ಣಿಯ ಚರ್ಮ ಸರಿಸಿ ಉಗುರಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕೆರೆದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದೆ, ಕಕ್ಕಿಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟ ಕಣೇ. ತಾಕತ್ತೇ ಇಲ್ಲ ಬೋಳಿಮಗನಿಗೆ’ ಅಂತ ನಿರಾಸೆಯಿಂದ ಹೇಳಿದಳು.
’ಹೋಗಲಿ ಬಿಡು, ಮದುವೆ ಆಗೋವರೆಗೂ ಸಿಕ್ಕಷ್ಟೇ ಪುಣ್ಯ’ ಅಂದುಕೋಬೇಕು ಅಂದೆ.
ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿದೆ. ಆಗ ರಾಣಿ ’ಆಯ್ತಾ ತುಣ್ಣೀ ಪುರಾಣ! ನಮ್ಮಕ್ಕನಿಗೆ ಗಟ್ಸ್ ಇಲ್ಲ, ನಾನಾಗಿದ್ದರೆ ಚೀಪಿಬಿಡ್ತಿದ್ದೆ!’ ಅಂದಳು ಮೆಲ್ಲಗೆ. ಅಯ್ಯೋ ಪೋಲಿ ಅಂತ ಅವಳ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಒಂದೇಟು ಕೊಟ್ಟೆ. ಅವಳು ನನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ತನ್ನ ಮೊಲೆಯ ಮೇಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ’ಹೀಗೇ ಮಲಕ್ಕೊಳ್ಳೇ ಸವಿತಾ’ ಅಂತಂದಳು. ಎಲ್ಲರೂ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದೆವು.
ಮಾರನೆಯ ದಿನ ನನ್ನ ಲೈಫಲ್ಲೇ ಮರೆಯಲಾಗದ ದಿನ. ಗಂಡಸರು ಅವರವರೇ ದೆಂಗಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ನೋಡಿದೆ, ಮತ್ತೆ ಸುಗುಣಾ, ರಾಣಿ ಇಬ್ಬರ ಜೊತೆಯಲ್ಲೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮಜಾ ಮಾಡಿದೆ.
ಬಸ್ಸು ಸಂಜೆಗೆ ಇತ್ತು. ಇರುವ ನಾಲ್ಕಾರು ಜೊತೆ ಬಟ್ಟೆ ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಊಟ ಮಾಡಿ, ಹಾಗೇ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿದ್ದೆವು.
ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂದ ಕೇಳಬೇಕು ಅಂತ ಇದ್ದದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿದೆ. ’ನಾನು ಹಾಸ್ಟೆಲ್*ಗೆ ಬಂದ ಹೊಸದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ನೀನು ಮತ್ತೆ ಪಲ್ಲವಿ...’ ಅಂತ ಶುರುಮಾಡಿದೆ. ’ಓಹೋ, ನಾವು ಹಟ್ಟಾಡಿದ್ದು ನೋಡಿದೆಯಾ! ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ನೀನು ನೋಡತಾ ಇದ್ದೀಯ ಅಂತ!’ ಅಂದು ನಕ್ಕಳು ಸುಗುಣ.
’ಅಲ್ಲಾ, ನಿನಗೆ ಹುಡುಗಿಯರ ಜೊತೆ ಮಜ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಾ?’ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ.
’ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ, ಹುಡುಗರು ಸಿಕ್ಕರೂ ಆಗುತ್ತೆ. ಆದರೆ ಹುಡುಗರ ಜೊತೆ ಮಜ ಮಾಡೋಕೆ ಭಯ’ ಅಂದಳು.
’ಹುಡುಗರ ಜೊತೆನೂ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೀಯಾ?’ ಅಂದೆ.
’ಇಲ್ಲ ಕಣೇ. ಆಸೆ ಇದೆ. ನಮ್ಮಪ್ಪ ಯಾವಾಗ ಮದುವೆ ಮಾಡುತಾರೋ ಕಾಯ್ತಾ ಇದೀನಿ’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು ’ನಾನು ಪಲ್ಲವಿ ದೆಂಗಾಡೋದು ನೋಡತಾ ಇದ್ದೆಯಲ್ಲಾ ನಿನಗೆ ನಮ್ಮ ಜೊತೆ ಸೇರಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲವಾ?’ ಅಂದಳು.
’ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಹೊಸಬರು ಅಂತ ಸಂಕೋಚ ಆಯಿತು. ನೋಡತಾ ಮಜ ತಗೊಂಡೆ. ನನಗೆ ಅತ್ತಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಳು ಹೆಂಗಸರು ಹೆಂಗಸರೇ ಮಜ ಮಾಡೋದು. ನನಗೇನೋ ಚಂದವಾಗಿರೋ ಹುಡುಗೀರನ್ನ ನೋಡಿದರೆ ಅವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿಸಿಕೋಬೇಕು, ಅವರಿಗೆ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ’ ಅಂದೆ.
’ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಕಣೇ ಸವಿ, ನೀನೂ ನಮ್ಮ ಟ್ರಾಕ್*ನಲ್ಲೇ ಇದ್ದೀಯ. ಊರಿಗೆ ಹೋಗ್ತೀವಲ್ಲ, ನನ್ನ ತಂಗಿನ ನೋಡು’ ಅಂದಳು.
’ಅಂದರೆ?’ ನನಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗಲಿಲ್ಲ.
’ನಮ್ಮಪ್ಪಂಗೆ ನಾವು ಇಬ್ಬರೇ ಮಕ್ಕಳು. ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ. ಸತ್ತು ಎರಡು ವರ್ಷ ಆಯಿತು. ನಾನು ನನ್ನ ತಂಗಿ ಇಬ್ಬರೇ ಇರೋದು. ನಮ್ಮಪ್ಪಂಗೆ ಹೆಂಗಸರ ಚಟ ಜಾಸ್ತಿ. ನನಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಬಂದಮೇಲೆ ಕೂಡ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಮನೇಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಯಾರು ಯಾರನ್ನೋ ಕರಕೊಂಡು ಬಂದು ಚಟ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋರು. ನನಗೂ ನನ್ನ ತಂಗಿಗೂ ಅಪ್ಪನ ಬುದ್ಧಿಯೇ ಬಂದಿದೆ ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತೆ. ನನಗಿಂತ ನನ್ನ ತಂಗಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಚಟ ಜಾಸ್ತಿ’ ಅಂದಳು.
’ಏನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದಾಳೆ ನಿನ್ನ ತಂಗಿ?’ ಅಂದೆ.
’ಅಯ್ಯೋ ಸವಿ, ಅವಳು ಈಗ ಪಿಯುಸಿ ಮುಗಿಸಿದಾಳೆ. ಅಕ್ಟೋಬರ್*ನಲ್ಲಿ. ಈಗ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ. ಮನೇಲ್ಲಿದಾಳೆ. ಕಂಪ್ಯೂಟರು ಕಲೀತಿದಾಳೆ. ಅಪ್ಪ ಕಂಪ್ಯೂಟರು ತೆಕ್ಕೊಟ್ಟಿದಾರೆ. ಹೋದ ಸಾರಿ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ಅವಳು ಎಂತೆಂಥಾ ಪೋಲಿ ಚಿತ್ರ ತೋರಿಸಿದಳು ಅಂತೀಯಾ!’
’ಪೋಲಿ ಚಿತ್ರಾ? ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ತು?’ ನಾನು ಕೇಳಿದೆ.
’ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಹೋಗ್ತಾಳಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ಮೇಡಂನ ಸರಿಮಾಡಿಕೊಂಡಿದಾಳೆ. ಬ್ಲೂಫಿಲಮ್ಮು, ಚಿತ್ರ ಒಂದಷ್ಟು ನೆಟ್*ನಿಂದ ಕಾಪಿಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಳು’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣಾ.
’ಪರವಾಗಿಲ್ಲವೇ! ಜೋರಾಗಿದಾಳೆ ನಿನ್ನ ತಂಗಿ! ಏನು ಅವಳ ಹೆಸರು?’ ಕೇಳಿದೆ.
’ರಾಗಿಣಿ ಅಂತ. ಕರೆಯೋದು ರಾಣಿ ಅಂತ. ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಕೊನೆ ಪಕ್ಷ ಒಂದು ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ ಇಬ್ಬರೂ ಪೋಲಿ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು, ಎರಡು ಮೂರು ರೌಂಡ್ ದೆಂಗಾಡಿಕೊಂಡೇ ಮಲಗೋದು’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣ.
ಹಾಗೇ ಅದೂ ಇದೂ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು, ಸಣ್ಣ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಿ, ಐದು ಗಂಟೆಯ ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿದೆವು. ಅವರ ಊರಿಗೆ ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆ ಪ್ರಯಾಣ. ಒಂಬತ್ತು ಗಂಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಊರು ತಲುಪಿ ಸುಗುಣ ಮನೆಗೆ ಹೋದೆವು. ಸುಗುಣಳನ್ನು ನೋಡಿ ರಾಣಿಗೆ ತುಂಬ ಖುಶಿಯಾಗಿದ್ದು ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ಅಕ್ಕ ತಂಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಆಮೇಲೆ ’ರಾಣೀ, ಇವಳು ಸವಿತಾ ಅಂತ, ನನ್ನ ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್, ನನ್ನ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಮೇಟ್, ಒಂದೇ ರೂಮಲ್ಲಿದೀವಿ; ಸವಿ, ಇವಳು ರಾಗಿಣಿ, ಕರೆಯೋದು ರಾಣಿ, ನನ್ನ ತಂಗಿ. ಪಿಯು ಮುಗಿಸಿ ಈಗ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಮಾಡತಿದಾಳೆ’ ಅಂತ ನನಗೂ ರಾಣಿಗೂ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸಿದಳು.
ಊಟ ಮಾಡಿದೆವು. ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಾ ’ಅಪ್ಪ ಯಾವಾಗ ಬರ್ತಾರಂತೆ?’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣ. ’ಇನ್ನೂ ನಿನ್ನೆ ಹೋದರು. ನಾಳಿದ್ದು ಬರತಾರೆ. ಈ ಸಾರಿ ಮಲೆಯಾಳೀ ನರ್ಸ್*ನ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದಾರೆ’ ಅಂದು ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆದಳು ರಾಣಿ.
’ನೋಡೇ, ನಮ್ಮಪ್ಪನ್ನ. ಐವತ್ತು ದಾಟಿದ್ದರು ಈಗಲೂ ಕಂಪನಿ ಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳ ಮದುವೆ ಮಾಡೋ ಯೋಚನೆ ಇಲ್ಲ’ ಅಂತ ಸುಗುಣ ಬೇಜಾರು ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು.
’ಬಂದೋರ ಎದುರಿಗೆಲ್ಲ ಏನಕ್ಕಾ ಇದೂ’ ಅಂತ ರಾಣಿ ರಾಗ ತೆಗೆದಳು.
’ಇರಲಿ ಬಿಡೆ. ಇವಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು. ಇವಳಿಗೂ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ. ಅಣ್ಣ ಅತ್ತಿಗೆ ಇವಳನ್ನ ಹಾಸ್ಟೆಲಿಗೆ ಸೇರಿಸಿ ಬಾಂಬೆಗೆ ಹೊರಟು ಹೋಗಿದಾರೆ’ ಅಂದಳು ಸುಗುಣ. ಎಲ್ಲಾ ಅನ್ನುವಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ದನಿ ಬದಲಾಗಿ ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿದ ಹಾಗಿತ್ತು.
’ಸಾರಿ. ಇದು ನಿಮ್ಮ ಮನೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಿ. ನಾವೆಲ್ಲ ನಿಮ್ಮವರೇ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಿ ಸವಿತಾ ಅವರೇ’ ಅಂದಳು ರಾಣಿ.
’ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್, ಅವರೆ ಗಿವರೆ ಏನೂ ಬೇಡ. ಸವಿತಾ, ಬಾ, ಹೋಗು ಅನ್ನು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ’ ಅಂದೆ ನಗುತ್ತಾ.
’ಓಕೆ ಡಿಯರ್ ಸವಿತಾ!’ ಅಂತ ರಾಗ ಎಳೆದು ನಕ್ಕಳು ರಾಣಿ.
’ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗೆ ಇಬ್ಬರು ಹುಡುಗರು ಬಂದಿದಾರೆ ಕಣೇ ಹೊಸದಾಗಿ’ ಅಂದಳು ರಾಣಿ.
’ಯಾರು?’ ಸುಗುಣ ಕೇಳಿದಳು.
’ಒಬ್ಬ ಗುರು, ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವಿಶ್ವನಾಥ. ಗುರು ಓದತಾ ಇದಾನೆ, ಸಿವಿಲ್ ಡಿಪ್ಲೊಮಾ ಅಂತೆ. ವಿಶ್ವ ಅವನ ಕ್ಲಾಸ್*ಮೇಟ್. ತುಂಬ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದಾರೆ ಕಣೇ. ತುಂಬ ಒಳ್ಳೇವರು’ ಅಂದಳು ರಾಣಿ.
’ಓಹೋ, ಭಾಳ ಹೊಗಳ್ತಾ ಇದೀಯಲ್ಲಾ, ಏನು ಅವರನ್ನ ಆಗಲೇ ಬೋಲ್ಡ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆಯಾ?’
’ಅಯ್ಯೋ ಇಲ್ಲ ಕಣೆ. ಅವರು ಬೋಲ್ಡ್ ಆಗಲ್ಲ, ಏನಿದ್ದರೂ ಹಿಟ್*ವಿಕೆಟ್’ ಅಂದಳು.
’ಏನು ಹಾಗಂದರೆ?’ ಕೇಳಿದೆ ನಾನು. ಸುಗುಣ ಕೂಡ ಅರ್ಥ ಆಗಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ ನೋಡಿದಳು.
’ಚಾನ್ಸ್ ಇದ್ದರೆ ಗೊತ್ತಾಗತ್ತೆ ಬಿಡಿ’ ಅಂದಳು, ಏನೋ ಗುಟ್ಟು ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ.
ಊಟ ಮುಗಿಸಿದೆವು. ಸುಗುಣ ಪಾತ್ರೆ ಎತ್ತಿಟ್ಟು ಅಡುಗೆ ಮನೆ ಒರೆಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ರಾಣಿ ಅಪ್ಪನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಮಂಚ ಇದೆ, ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಅಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ, ನಾನು ಕೆಳಗೆ ಹಾಸಿಕೊಳ್ತೇನೆ’ ಅಂದಳು.
’ಇರಲಿ ಬಿಡು ರಾಗಿಣಿ, ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನೆಲದ ಮೇಲೇ ಮಲಗೋಣ’ ಅಂದೆ.
’ಹಾಗಾದರೆ ನನ್ನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಹಾಸಲಾ?’ ರಾಗಿಣಿ ಕೇಳಿದಳು.
ಇಬ್ಬರೂ ಹೋಗಿ ರಾಗಿಣಿಯ ರೂಮಿನಲ್ಲೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಮೂರು ಹಾಸಿಗೆ ಹಾಸಿದೆವು.
ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಾಯಿಸಿಬಿಡ್ತೇನೆ, ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಅನ್ನುತ್ತಾ ರಾಗಿಣಿ ನನಗೆ ಬೆನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿ ಜುಬ್ಬಾ ತೆಗೆದಳು. ಅಪ್ಪನ ಶರಟು ತೊಟ್ಟು ಸಲ್ವಾರ್ ತೆಗೆದಳು. ಅವಳ ತೊಡೆಯ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಷರ್ಟು.
’ನಾನು ಒಬ್ಬಳೇ ಇದ್ದರೆ ಬರೀ ಕಾಚ, ಬ್ರಾ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಮಲಗ್ತೇನೆ. ನೀವೆಲ್ಲ ಇದೀರಿ ಅಂತ ಈ ವೇಷ’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಕಿಸಕ್ಕನೆ ನಕ್ಕಳು.
’ಒಳ್ಳೇ ಶೇಪ್ ಇದೇ ಕಣೆ ರಾಣಿ’ ಅಂತ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ. ನಿಜವಾಗಲೂ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಳು. ಹಣೆಯ ಒಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದೊಂದು ಮೊಡವೆ ಇತ್ತು. ಜೇನುತುಪ್ಪದ ಬಣ್ಣ ಇದ್ದಳು. ಕಣ್ಣು ಅಗಲವಾಗಿ ಆಸೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ವದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದವು.
’ಅಯ್ಯೋ ಬಿಡೇ, ಸವಿತಾ. ಏನು ಶೇಪೋ ಏನೋ. ನಿನ್ನ ಸೈಜು ನೋಡಿದರೆ ನನ್ನದು ಏನೂ ಅಲ್ಲ’ ಅಂದಳು. ಅವಳ ಕಣ್ಣು ನನ್ನ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲಿತ್ತು.
’ಇನ್ನೊಂದೆರಡು ವರ್ಷ ತಡಿ, ನಿನ್ನದೂ ಒಳ್ಳೇ ಸೈಜು ಆಗುತ್ತೆ, ಯಾಕೆ ಬೇಜಾರು’ ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿದೆ.
ಸುಗುಣ ಬಂದಳು. ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿದೆವು. ಒಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ರಾಣಿ, ಅವಳ ಪಕ್ಕ ನಾನು, ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಸುಗುಣಾ ಹೀಗೆ.
ರಾಣಿ ನಿದ್ರೆ ಹೋದಳು. ಸುಗುಣಾ ನನ್ನ ಭುಜ ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡಳು. ’ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್’ ಅಂದಳು. ಯಾಕೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ.
’ಯಾಕೇ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳತೀಯ?’ ಅಂದೆ.
’ಏನಿಲ್ಲ, ನೀನು ಕಿಟಕಿ ಸೀಟು ಬೇಕು ಅಂತ ಹಟ ಮಾಡಿ, ನನ್ನ ತುದಿಗೆ ಕೂರಿಸಿದೆಯಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ’ ಅಂತ ಪಿಸುಪಿಸು ಹೇಳಿದಳು.
’ಏನಾಯಿತು ಅದಕ್ಕೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳೋ ಅಂಥದು!’ ನಾನೂ ಕೇಳಿದೆ.
ಅವಳು ನನ್ನ ಇನ್ನೂ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಳಕೊಂಡು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹೇಳಿದಳು. ’ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಮುಂಚೆ, ಎಂಟೂ ಕಾಲು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬಸ್ಸು ನಿಂತಿತ್ತಲ್ಲ, ಆಗ ನಾಲ್ಕು ಜನ ಹುಡುಗರು ಹತ್ತಿದರು ನೋಡು. ಸೀಟು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬ ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ನಿಂತುಕೊಂಡಿದ್ದ. ತೊಡೆ ತಗಲುತಾ ಇತ್ತು. ಬೇಕು ಅಂತಲೇ ನನ್ನ ಭುಜಕ್ಕೆ ಅವನ ಸಾಮಾನು ತಗುಲುವ ಹಾಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ. ಡ್ರೈವರ್ ದೀಪ ಆರಿಸಿದನಲ್ಲ ಆಗ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವನ ಸಾಮಾನು ನನ್ನ ಭುಜಕ್ಕೆ ಉಜ್ಜುತಾ ಇದ್ದ.’
’ಹಾಗಾದರೆ ಸಕತ್ ಮಜ ತಗೊಂಡ ಅನ್ನು. ನೀನು ನಿದ್ರೆ ಮಾಡತಾ ಇದೀಯ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ’ ಅಂದೆ.
’ಇಲ್ಲ ಸವೀ. ಕೇಳೇ. ನಾನು ನಿದ್ದೆ ಬಂದವಳ ಹಾಗೆ ಕೈ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕೂತೆ. ಮೆಲ್ಲಗೆ ನನ್ನ ಎಡಗೈಯನ್ನ ಅವನ ಜಿಪ್*ಗೆ ತಗುಲಿಸಿದೆ.’
’ಆಮೇಲೆ?’
’ಅವನು ಇನ್ನೂ ಒಂಚೂರು ಒತ್ತಿಕೊಂಡ. ಸಾಮಾನು ನಿಗುರಿತ್ತು. ಜಿಪ್*ನ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸಿದೆ. ಅವನು ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಒತ್ತಿಕೊಂಡ. ಮೆಲ್ಲಗೆ ಜಿಪ್ ತೆಗೆದೆ.’
’ದೊಡ್ಡದಾಗಿತ್ತಾ?’ ನಾನು ತೀರ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕೇಳಿದೆ.
’ಜಿಪ್ ತೆಗೆದು ಕಾಚದ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸಿ ನೋಡಿದೆ. ಏನಿಲ್ಲಾ ಅಂದರೂ ಎಂಟು ಇಂಚು ಇರಬಹುದು ಕಣೆ’ ಅಂದಳು.
’ದಪ್ಪ ಇತ್ತಾ?’
’ಕಾಚದೊಳಗೆ ಕೈ ತೂರಿಸಿದೆ. ನಾಲ್ಕು ಬೆರಳಲ್ಲಿ ಹಿಡಿಯೋಕೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ.’
’ಆಮೇಲೆ?’
’ಆಮೇಲೆ, ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕೈ ಇನ್ನೂ ತೂರಿಸಿ, ಕಾಚದ ಒಳಕ್ಕೆ ಹಾಕಿ, ಅವನ ಬೀಜ ಹಿಡಿದು ಆಡಿಸಿದೆ.’
ನಾನು ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಇನ್ನೂ ಒತ್ತಿಕೊಂಡೆ.
’ಅವನ ತುಣ್ಣಿಯ ಚರ್ಮ ಸರಿಸಿ ಉಗುರಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕೆರೆದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದೆ, ಕಕ್ಕಿಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟ ಕಣೇ. ತಾಕತ್ತೇ ಇಲ್ಲ ಬೋಳಿಮಗನಿಗೆ’ ಅಂತ ನಿರಾಸೆಯಿಂದ ಹೇಳಿದಳು.
’ಹೋಗಲಿ ಬಿಡು, ಮದುವೆ ಆಗೋವರೆಗೂ ಸಿಕ್ಕಷ್ಟೇ ಪುಣ್ಯ’ ಅಂದುಕೋಬೇಕು ಅಂದೆ.
ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿದೆ. ಆಗ ರಾಣಿ ’ಆಯ್ತಾ ತುಣ್ಣೀ ಪುರಾಣ! ನಮ್ಮಕ್ಕನಿಗೆ ಗಟ್ಸ್ ಇಲ್ಲ, ನಾನಾಗಿದ್ದರೆ ಚೀಪಿಬಿಡ್ತಿದ್ದೆ!’ ಅಂದಳು ಮೆಲ್ಲಗೆ. ಅಯ್ಯೋ ಪೋಲಿ ಅಂತ ಅವಳ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಒಂದೇಟು ಕೊಟ್ಟೆ. ಅವಳು ನನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ತನ್ನ ಮೊಲೆಯ ಮೇಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ’ಹೀಗೇ ಮಲಕ್ಕೊಳ್ಳೇ ಸವಿತಾ’ ಅಂತಂದಳು. ಎಲ್ಲರೂ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದೆವು.
ಮಾರನೆಯ ದಿನ ನನ್ನ ಲೈಫಲ್ಲೇ ಮರೆಯಲಾಗದ ದಿನ. ಗಂಡಸರು ಅವರವರೇ ದೆಂಗಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ನೋಡಿದೆ, ಮತ್ತೆ ಸುಗುಣಾ, ರಾಣಿ ಇಬ್ಬರ ಜೊತೆಯಲ್ಲೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮಜಾ ಮಾಡಿದೆ.
-ತುಲ್ಲುಪ್ರಿಯ